İlginç ve Mizah - sayfa 4864
Ticaret fırsatlarını kaçırıyorsunuz:
- Ücretsiz ticaret uygulamaları
- İşlem kopyalama için 8.000'den fazla sinyal
- Finansal piyasaları keşfetmek için ekonomik haberler
Kayıt
Giriş yap
Gizlilik ve Veri Koruma Politikasını ve MQL5.com Kullanım Şartlarını kabul edersiniz
Hesabınız yoksa, lütfen kaydolun
Özne-nesne ilişkilerinin kişiötesi psiko/sosyoloji için zaten arkaizm olarak kabul edildiğini unutmamalıyız, zamanımızın yeni ontolojik zorlukları, nesne-özne ilişkilerinin ikili algısından bir yola - özne ile nesne arasındaki yola - geçişi gerektirir. , böylece yol yönelimli programlama gerçekliğin ikili doğasının üstesinden gelebilecek ve operatörü arketipsel eidos'un saf alanına getirebilecektir.
Bu, güçlü bir bilinç genişlemesi gerektirecektir.
Özne-nesne ilişkilerinin kişiötesi psiko/sosyoloji için zaten arkaizm olarak kabul edildiğini unutmamalıyız, zamanımızın yeni ontolojik zorlukları, nesne-özne ilişkilerinin ikili algısından bir yola - özne ile nesne arasındaki yola - geçişi gerektirir. , böylece yol yönelimli programlama gerçekliğin ikili doğasının üstesinden gelebilecek ve operatörü arketipsel eidos'un saf alanına getirebilecektir.
Kolophonlu Ksenophanes ile başlayan Eleatic okulu bile, Kozmos'un çokluğunu mantıksal çelişkilere düşmeden düşünmenin imkansızlığını ileri sürdü. Elealı Zeno'nun ünlü açmazları, bu basit fikri, en azından eğitimli insanlara anlaşılır bir biçimde aktarmaya yönelik boş bir girişimdi, ancak bunlar her zaman yalnızca anekdot olarak algılandı. Sadece yirminci yüzyılda, Bertrand Russell ve Kurt Gödel'in aritmetiğin eksikliğine ilişkin teoremlerinin "tüm kümelerin kümesi" paradoksundan sonra, bir küme olarak kendi modeli içinde Kozmos'un mantıksal bilgisinin mutlak imkansızlığının gerçek resmi ortaya çıktı. nesneler ve konular biraz açılmaya başlar. Büyük Wittgenstein bile felsefenin bu en önemli epistemolojik sorununu çözmede herhangi bir ilerleme kaydedemedi ve utançla "sonraki Wittgenstein dönemi" olarak adlandırılan döneme girdi. Şu anda, resmi felsefe bu konudan dikkatli bir şekilde kaçınıyor, bunun yerine sözde "zor bilinç sorunu" ve diğer "yukarı Amazon Kızılderililerinin kültürel tarihinin felsefesi" ile ilgileniyor. Ancak, gerçek uzmanlar için gerçek ve hatasız bir programlama dilinin Uni-Oriented olması gerektiği açıkça ortaya çıkıyor. Biz sıradan insanlar, bunun pratikte ne anlama geldiğini henüz çok net bilmiyoruz, ancak çalışmaların sürdüğü aşikar.
Kolophonlu Ksenophanes ile başlayan Eleatic okulu bile, Kozmos'un çokluğunu mantıksal çelişkilere düşmeden düşünmenin imkansızlığını ileri sürdü. Elealı Zeno'nun ünlü açmazları, bu basit fikri, en azından eğitimli insanlara anlaşılır bir biçimde aktarmaya yönelik boş bir girişimdi, ancak bunlar her zaman yalnızca anekdot olarak algılandı. Sadece yirminci yüzyılda, Bertrand Russell ve Kurt Gödel'in aritmetiğin eksikliğine ilişkin teoremlerinin "tüm kümelerin kümesi" paradoksundan sonra, bir küme olarak kendi modeli içinde Kozmos'un mantıksal bilgisinin mutlak imkansızlığının gerçek resmi ortaya çıktı. nesneler ve konular biraz açılmaya başlar. Büyük Wittgenstein bile felsefenin bu en önemli epistemolojik sorununu çözmede herhangi bir ilerleme kaydedemedi ve utançla "sonraki Wittgenstein dönemi" olarak adlandırılan döneme girdi. Şu anda, resmi felsefe bu konudan dikkatli bir şekilde kaçınıyor, bunun yerine sözde "zor bilinç sorunu" ve diğer "yukarı Amazon Kızılderililerinin kültürel tarihinin felsefesi" ile ilgileniyor. Ancak, gerçek uzmanlar için gerçek ve hatasız bir programlama dilinin Uni-Oriented olması gerektiği açıkça ortaya çıkıyor. Biz sıradan insanlar, bunun pratikte ne anlama geldiğini henüz çok net bilmiyoruz, ancak çalışmaların sürdüğü aşikar.
"Şu anda, off-road durumunda hareket kurallarını genelleştirmek için tasarlanmış birleşik bir alan teorisi üzerinde çalışmalar devam ediyor."
https://ugputl.livejournal.com/73532.html
"Şu anda, off-road durumunda hareket kurallarını genelleştirmek için tasarlanmış birleşik bir alan teorisi üzerinde çalışmalar devam ediyor."
https://ugputl.livejournal.com/73532.html
Makale, gelişmiş sosyalizm döneminin "JETF'ye Mektuplar" dergisinin seviyesine oldukça uygun olarak yüksek bir seviyede yazılmıştır. Yayınlanmasından bu yana geçen zamana rağmen (dinamik olarak gelişen bu bilim alanı için çok uzun), konunun alaka düzeyi ve elde edilen sonuçların önemi günümüze kadar tam olarak korunmuştur. Renkli parçacıkların renkleri veya boş sabit gibi modelin bazı parametrelerinin değerleriyle ilgili yalnızca küçük açıklamalar gereklidir.
Klaaaaasss, Uni-Oriented'de başka ne söyleyebilirsin? kendimi evimde gibi hissettim :)
Garip, yedi yıldan fazla bir süre kendini evinde hissetmelisin.
Kolophonlu Ksenophanes ile başlayan Eleatic okulu bile, Kozmos'un çokluğunu mantıksal çelişkilere düşmeden düşünmenin imkansızlığını ileri sürdü. Elealı Zeno'nun ünlü açmazları, bu basit fikri, en azından eğitimli insanlara anlaşılır bir biçimde aktarmaya yönelik boş bir girişimdi, ancak bunlar her zaman yalnızca anekdot olarak algılandı. Sadece yirminci yüzyılda, Bertrand Russell ve Kurt Gödel'in aritmetiğin eksikliğine ilişkin teoremlerinin "tüm kümelerin kümesi" paradoksundan sonra, bir küme olarak kendi modeli içinde Kozmos'un mantıksal bilgisinin mutlak imkansızlığının gerçek resmi ortaya çıktı. nesneler ve konular biraz açılmaya başlar. Büyük Wittgenstein bile felsefenin bu en önemli epistemolojik sorununu çözmede herhangi bir ilerleme kaydedemedi ve utançla "sonraki Wittgenstein dönemi" olarak adlandırılan döneme girdi. Şu anda, resmi felsefe bu konudan dikkatli bir şekilde kaçınıyor, bunun yerine sözde "zor bilinç sorunu" ve diğer "yukarı Amazon Kızılderililerinin kültürel tarihinin felsefesi" ile ilgileniyor. Ancak, gerçek uzmanlar için gerçek ve hatasız bir programlama dilinin Uni-Oriented olması gerektiği açıkça ortaya çıkıyor. Biz sıradan insanlar, bunun pratikte ne anlama geldiğini henüz çok net bilmiyoruz, ancak çalışmaların sürdüğü aşikar.
Zeno'nun açmazları basit bir şekilde çözülür: uzayın sonsuz bölünebilirliğine zamanın sonsuz bölünebilirliği eklenir, sonuç olarak bir tür diferansiyel hesap elde ederiz...
Kozmosun biricikliği küçük kozmosun mantıksal bir toplamıdır, burada durum Kant tarafından başarıyla mağlup edilen Canterbury'li Anselm'den Tanrı'nın ontolojik kanıtına biraz yakındır...
Ama Gödel'in eksikliğiyle, her şey gerçekten çok daha karmaşık ... genel olarak, şimdilik, Logos'un belirli sınırlamaları olduğuna, Logos'un Mythos okyanusunda sadece küçük bir ada olduğuna inanma eğilimindeyim ... Elbette evrensel bir dile sahip olmak cezbedici olurdu ama muhtemelen dilin ve kavramların özü öyle bir şeydir ki, bütünün bütünlüğünü kapsamaz, kavramların (evrensellerin) ötesinde bir şey vardır, en azından varoluşun kavramların kendisi kavranmaz...
Birkaç resim :)