İlginç ve Mizah

михаил потапыч 2011.08.25 20:14 #601

михаил потапыч 2011.08.25 22:20 #602

михаил потапыч 2011.08.26 12:12 #603

Bir zamanlar bir karım ve Danimarkalı bir köpeğim vardı. Bu arada ikisi de sürtük. Aralarında herhangi bir aşk konuşulmadığı açıktır. Kıskançlık. Kıskançlık ve birbirleri için bazı küçük kadın pislikleri düzenleme arzusu. Ancak bu, normal olarak bir arada yaşamalarını engellemedi. Ve benim için genellikle çok olumlu bir etkisi oldu.

Örneğin, karım bir köpeğin yanında bana ilk kez sesini yükselttiğinde, onu mutfağa doğru sürdü. Sahibine bağırmaktan ve evdeki gergin atmosferden gerçekten hoşlanmadım. Şimdi, karım bana bağırmak için sabırsızlansa, kendini mutfağa kapatıp camdan yaptı.
Köpek bu taraftan patileriyle camın üzerine kalktı ve karşılık olarak havlamaya başladı. Yavaş yavaş, kadının öfkesi tamamen köpeğe dönüştü, bir süre camdan havladılar, sonra bir süre daha sessizce kapının iki yanında oturdular, soğudular, sonra dağıldılar. Çatışma genellikle bununla sona erdi. Geriye kalan tek şey camı temizlemekti. Çok rahat. ANCAK! Evet. Bunca zaman odada televizyon izlerdim.

Misilleme olarak, karım köpeğin odamızda uyumasını yasakladı. Geceleri yatağını sürükleyip yanıma oturma alışkanlığı, eve geldiği andan itibaren onda şekillendi. Karısı, kapıya otomatik bir kilit yerleştirmek istedi. Üçüncü bir karakterin varlığının kafasını karıştırdığını savundu. Garip. Yukarıda, aşağıda ve yanlarda komşuların varlığı kafa karıştırmaz, ancak köpekler - kafa karıştırır. TAMAM. Kadının arzusu kanundur.

Köpek şunları yaptı. Herkes yerleştiğinde, yatak odasının kapısının altına yayılmaya başladı. Geceleri ev sahibesi köpeğe tökezleyerek ve yumuşak bir şekilde banyoya ya da tuvalete küfrederek yürüdüğünde, ki bu hiç aksamadan oldu, sessizce yatağı aldı ve her zamanki yerine daldı. Sonuç olarak, tüm tarafların çıkarları resmen gözetildi.

Bu yüzleşme hakkında sonsuza kadar konuşabilirsin. Konuya daha yakın.

Eski cins Büyük Danimarkalı köpeğin özelliği nedir? Eh, boyutlar. Güzel zihinsel organizasyon. Küçük kompakt beyin veya bunların eksikliği. Zayıf mide. Ve en önemlisi, blokta doygunluktan sorumlu olan kırık bir sınırlayıcı. Yani, kelimenin tam anlamıyla, yiyecek bir şey olduğu sürece bir köpek köpek yiyecektir. Köpeğin arkasından yenen düşmeye başlayabilir, ancak durmayacaktır. Ben büyük bir uzman değilim, bu yüzden bunun türün bir özelliği mi yoksa bu tek örneğin dezavantajı mı olduğunu tartışmayacağım. Ancak bu köpeğe günlük yaşamda Kıyma Makinesi deniyordu.

Bir gün pasta beklentisiyle işten eve geldim. Sabah karım hamuru yoğurdu, fırını ateşe verdi ve iç harcı hazırladı. Ancak pişme kokusu yerine bela kokusu karşıladı beni. Sorun iğrenç kokuyordu.

- Görüyorsun, bir anlığına telefona atladım! Annem aradı...

Telefon, herhangi bir normal Sovyet ailesinde olduğu gibi koridorda duruyordu. Komşular için daha uygun hale getirmek için.

Bir "saniye" için köpek, sürpriz bir şekilde mutfağa gitti. Orada bir taburede altı litrelik zengin mayalı hamur tepsisi buldum. Ve onu yedi.

- Anlamak? Geriye bakacak zamanım olmadı ama tava temiz! Sanki içinde hiçbir şey yokmuş gibi! - karısı öfkeyle ve sesinde bir gözyaşı ile dedi. - Ne bakıyorsun, seni piç?! - bu bir köpek. Herkes suçluydu. Köpek, anne, telefon, hava durumu, dolar kuru , komşular ve tabii ki ben. Karısı kurbandı. Bir an önce teselli edilmesi gerekiyordu. Ve Tanrı, mutfağın kapısının neden açık olduğunu sormayı yasaklıyor. Bir saniyeliğine. Son konuşmanın zamanını belirlemek için zamanlayıcı 34 dakika 18 saniye gösterdi.

İçinde altı litre mayalı hamur olan Danua köpeği nedir? Bu, yoldaşlar, yeniden kullanılabilir bir el bombasıdır. Çekilmiş bir çek ve her yarım saatte bir eylem süresi ile.

Tam yüzümü yıkayıp akşam yemeğine hazırlanırken fünye ilk kez tıkladı.

Nasıl koştuk! Basamaklara dokunmadan dört uçuş. İkinci kat, evin arkasında orman. Başardık. Gösterileri engellemek için bir tazyikli su mu istiyorsunuz? Yönlendirilmiş patlamaya ne dersin? En azından bir filmde alev makinesinin hareketini izledin mi? Burada. İşte aşağı yukarı böyle çalıştı. Köpek, jet itişini dengelemek için patilerini yere dayadı, ama yine de en yakın ağaca sürüklendi. Bir özlem vardı - bunları vereceğim!

Kayıplar oldu. Evet. İki bodur huş ağacı devrildi, çalıların arasında dolaşan bir kuş, bu kuşu izleyen bir kedi - hepsi yere düştü. Genel olarak, ateş hattına düşen tüm canlılar düştü, soldu, soldu, çöktü ve infilak etti. Hafif bir esinti ile bir zehirli gaz bulutu toplandı ve Moskova'ya taşındı. Sivil halk arasında can kaybı olup olmadığı - bilmiyorum. O zamanlar, kimyasal silahların kullanılmasıyla meydana gelen felaketler hakkındaki bilgiler dikkatle gizli tutuluyordu.

Yorgun bir şekilde geri yürüdük ve sordum.

- Dasha. Ve altı litre olmasaydı? On? Yirmi?

Köpek bana üzgün gözlerle baktı ve boyutunun önemli olmadığı açıktı. Çok fazla lezzetli yemek diye bir şey yoktur.

Sence hepsi bu mu? Üç gün! Üç gün veya biraz daha fazla, gece gündüz, yağmurda, karda ve tsunamilerde, yarım saatlik bir süre ile, fünye tıkladı ve yarıştık. Bazen başardık. Bazen değil. Sonra bir kova, bir bez aldım ve zayıf ilerlememizin izlerini örtmeye gittim. Etraf, bir kilometrelik bir yarıçap içinde Kıyma Makinesinden geçirilen zengin mayalı hamurla yoğun bir şekilde delik deşik oldu. Komşular öfkeyle baktılar ve melezlerini diğer yöne doğru yürüdüler.

Vakit ayırmam gerekiyordu. Karım evde oturuyordu ve her yarım saatte bir dörtnala koşmak ona zarar vermezdi. Ama "o senin köpeğin!" Giyinerek uyudu (ne bir rüya?), minnetle ordu alarmlarını hatırladı "Şirket yükseliyor! Bir numaralı ekip! Üç dakikaya hazır!". Aktif kömür ve diğer bazı kimyasallar köpeğe avuç dolusu döküldü. Ama yanan bir petrol kuyusuna işemek gibiydi.

Yıllar sonra. Uzun zamandır herhangi bir sürenin "saniye", "dakika" veya "şu andayım" ile rahatsız olmadım. Ama mazeret olarak "Bir an dikkatim dağıldı (dışarı çıktım, uzaklaştım, döndüm, eğildim)" dediğimde gözümün önünde kırmızı yanıp sönen 34:18 rakamları ve zengin kokusu olan bir skorbord var. mayalı hamur bir kıyma makinesinden geçti.